Το μυαλό ταξιδεύει, οι σκέψεις "οργιάζουν" και μας οδηγούν πολλές φορές σε αδιέξοδα και συναισθηματικά μπλοκαρίσματα. Είναι στιγμές που ξεχειλίζουν από τον εγκέφαλο μας, γιατί είναι πολλές και ποιοτικά διαφορετικές. Σε αυτό καταλήγουν, συνήθως, οι άνθρωποι που σκέφτονται πολυσύνθετα και που προσπαθούν να δώσουν λύσεις σε πολλά πράγματα ταυτοχρόνως. Το υπερβολικό άγχος, η τελειομανία και η ανάγκη ελέγχου είναι παράγοντες, που επιδεινώνουν την ορμητικότητα των σκέψεων.
Τι μπορούμε να κάνουμε, για να αποκτήσουμε τον έλεγχο τους; Χρειάζεται κάποια πνευματική αυτοσυγκέντρωση;
1. Τις ιεραρχούμε σωστά: Όταν ο νους μας πλημμυρίζει από πληθώρα σκέψεων, μία σωστή τακτική είναι να τις βάλουμε κάτω και να τις κατηγοριοποιήσουμε. Μετά θα δώσουμε μία σειρά προτεραιότητας με βάση την αναγκαιότητα τους, το πόσο σημαντικές είναι από θέμα χρόνου και σε σχέση με αυτό που αφορά. Σίγουρα κάποιες από αυτές υπάρχουν απλά για να μας ταλαιπωρούν και όχι γιατί είναι σπουδαίες και επείγουσες. Όταν δεν υπάρχει λόγος να σκεφτούμε κάτι τώρα, ας το αφήσουμε για μετά και ας δώσουμε την πρέπουσα προσοχή μόνο σε αυτές, που καλούμαστε να απαντήσουμε στο σήμερα.
2. Αφήνουμε στην άκρη εκείνες, που δεν μας οδηγούν πουθενά: Η σκέψη καλό θα είναι να έχει και μία λειτουργικότητα. Ακόμα και μία δυσάρεστη σκέψη, εάν πιάνει χώρο στο μυαλό μας μόνο για να μας ταλαιπωρεί ψυχικά και όχι για να μας δώσει απαντήσεις και να μας οδηγήσει σε μία λυτρωτική πράξη, τότε για ποιο λόγο να την αφήνουμε να κάνει κύκλους και να μας στραγγίζει το νου και την ψυχή;
3. Δίνουμε έμφαση στις σκέψεις του παρόντος και του άμεσου μέλλοντος: Είναι μάταιο να σκεφτόμαστε περισσότερο για το μακρινό μέλλον και λιγότερο για το τώρα και το αύριο. Στην ανάγκη μας να ελέγξουμε την ζωή μας μελλοντικά, να μας προστατέψουμε ή να μας εξελίξουμε, ξεχνιόμαστε και τρέχουμε άδοξα προς τα εμπρός. Να είστε σίγουροι, τα καλά βήματα στο σήμερα και στο αύριο, θα σας καταλήξουν σε ένα πολύ καλό μέλλον!
4. Παίρνουμε βαθιές ανάσες και επικεντρωνόμαστε σε κάτι άλλο: Όταν νιώσουμε ανίσχυροι να κοντρολάρουμε τις σκέψεις μας, μπορούμε να ασχοληθούμε με κάτι για να πάρουμε το μυαλό μας από αυτές. Επικεντρωνόμαστε σε μία δραστηριότητα, που σκοπό έχει να τραβήξει την συγκέντρωση μας και όχι να προσθέσει άλλη μία έγνοια επιπλέον.
5. Ζητάμε την βοήθεια ενός ανθρώπου, που λειτουργεί περισσότερο ρεαλιστικά: Του παραθέτουμε τις σκέψεις μας και αυτός θα μας βοηθήσει να βάλουμε την απαιτούμενη σειρά και οργάνωση. Και μιλάω για ένα άτομο, που έχει πιο ισχυρή την λογική του, γιατί ένας έντονα συναισθηματικός άνθρωπος θα μας παρασύρει σε δεύτερες και τρίτες σκέψεις και αναλύσεις.
6. Αποδεχόμαστε ότι κάποιες σκέψεις δεν απαντιούνται: Δεν μπορούμε να ελέγχουμε τα πάντα και δεν είναι δυνατόν να ξέρουμε όλες τις απαντήσεις. Για αυτό και δεν χρειάζεται μία περαιτέρω ανάλυση, που αγχώνει και μεγαλώνει την δυσφορία μέσα μας. Όσο και να εμβαθύνουμε, δεν είναι τίποτα σίγουρο και τίποτα στο 100% σωστό και έγκυρο.
7. Δίνουμε χώρο και στην εφαρμογή αφήνοντας τον χρόνο να μας δείξει: Φτάνουμε τις σκέψεις έως ένα σημείο και στην συνέχεια πρέπει να αποφασίζουμε την εφαρμογή κάποιων πραγμάτων. Τις σκέψεις τις υλοποιούμε και επίσης δίνουμε στον χρόνο το δικαίωμα να μας παρουσιάσει την αλήθεια του. Όσο και να επεξεργαζόμαστε τις καταστάσεις, μόνο η ζωή έχει να μας δώσει τις απαιτούμενες απαντήσεις.
Αθανασιάδου Μαρία - Ψυχολόγος
www.psyxologiki-ypostirixi.blogspot.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου