"Σ' ευχαριστώ": μία μικρή κουβέντα με τεράστια βαρύτητα! Έχω παρατηρήσει, ότι δεν το λέμε εύκολα οι άνθρωποι. Το ξεχνάμε ή το χρησιμοποιούμε, μόνο όταν τα πράγματα μας πάνε βολικά και όπως τα επιθυμούμε. Η Ευγνωμοσύνη είναι αρετή, είναι υγειογενετικό συναίσθημα, είναι τρόπος ζωής! Εάν την υιοθετήσουμε μηχανικά, επειδή μας το λένε οι ειδικοί και οι γκουρού, τότε δεν καταλαβαίνουμε σε καμία περίπτωση τα οφέλη της. Περνάει και δεν μας ακουμπάει και θυμώνουμε που δεν είναι ευεργετική. Εάν δεν αισθανθείς την βαθύτερη έννοια της και που αυτή αποσκοπεί, είναι μάταιο να την βάλεις στο καθημερινό σου λεξιλόγιο.
Το πιο συνηθισμένο και το πιο εύκολο είναι, όταν μας συμβαίνει κάτι "κακό", αυτό να μας απορροφά την ενέργεια και την σκέψη. Εμμένει ο νους στο αρνητικό και δεν μπορεί να δει τίποτα καλό γύρω του. Έως ένα σημείο είναι αναμενόμενο και φυσιολογικό. Έρχεται, όμως, η μελαγχολία, σε μερικούς η κατάθλιψη και οι κρίσεις άγχους. Γιατί συμβαίνει αυτό; Γιατί έχει κρατήσει παραπάνω η παραμονή μας στην αρνητική πλευρά μίας κατάστασης και δεν παίρνουμε ανάσα με τίποτα. Και θα μου πει εύκολα ο καθένας: "Εάν έχω απηυδήσει με ένα πρόβλημα, το οποίο είναι αντικειμενικά ζόρικο, πώς να πάρω ανάσα; Πώς να νιώσω ευγνώμων με την δυσκολία μου;". Δεν έχεις άδικο! Δεν σου αξίζει, σε κανέναν άνθρωπο δεν αξίζει να ζορίζεται υπερβολικά. Αλλά υπάρχει εκεί έξω άνθρωπος, που δεν περνάει δοκιμασίες; Μεγάλες, μεσαίες ή μικρές; Γιατί εμείς να αποτελούμε εξαίρεση; Γιατί να τα βάλουμε στην ζυγαριά τα προβλήματα; Είναι δεδομένες οι όποιες δοκιμασίες θα μας προκύψουν και οφείλουμε να τις περάσουμε όσο μπορούμε με τις λιγότερες απώλειες. Γιατί θέλουμε να συνεχίσουμε να ζούμε και να ζούμε καλά. Εάν δύναται και καλύτερα!
Πέρα από το να βυθιστούμε στην στεναχώρια, είμαστε τελικά μόνο αυτό ως άνθρωποι; Τώρα μπορεί να μην περνάμε εύκολα. Η ζωή, όμως, δεν μας έχει δώσει και ωραίες στιγμές; Μόνο καταστροφή έχουμε βιώσει; Θυμηθείτε τα δώρα, που σας έχουν δοθεί. Ακόμα και παράλληλα με την δυσκολία. Έχετε την δύναμη της ψυχής να αντιληφθείτε και τι καλό έχετε να αποκομίσετε από το ζόρισμα; Εάν όχι τώρα, αλλά αργότερα. Απομακρύνετε τον όποιο εγωισμό και την όποια πλευρά του εαυτού σας αρέσκεται στο βόλεμα. Μήπως αυτό το ταρακούνημα θα σας βοηθήσει να εξελιχθείτε κάπου; Γιατί δεν το σκεφτόμαστε ΚΑΙ έτσι;
Με το να λέμε "Σ' ευχαριστώ", ενδυναμώνουμε την ψυχή μας! Ενισχύουμε τον εσωτερικό μας έλεγχο, γινόμαστε ταπεινοί, αλλά όχι μίζεροι, αποκτούμε μία γαλήνη και ηρεμία για να αντιμετωπίσουμε την όποια αρνητική ενέργεια. Θρέφουμε το "εγώ" μας όχι με αλαζονεία και απληστία, αλλά με θετικότητα και εκτίμηση! Τίποτα δεν είναι αυτονόητο και δεδομένο στην ζωή. Όταν μας δίνεται κάτι, αυτό αποκτά μεγαλύτερη αξία, όταν συνειδητοποιούμε ότι είναι "δώρο" κατάκτησης. Και πως θα πάρουμε δύναμη, για να έρθουμε αντιμέτωποι με τα θηρία; Από την Ευγνωμοσύνη θα λάβουμε δύναμη! Με αυτή δεν αισθανόμαστε άδειοι και δεν τα βλέπουμε όλα μάταια. Νιώσε ευγνωμοσύνη για τα απλά καθημερινά, όχι μόνο για τα "τεράστια". Δεν είναι αυτονόητο, ότι βλέπουμε τον ήλιο κάθε μέρα, το ότι είμαστε καλά στην υγεία μας, το ότι έχουμε φίλους έστω και λιγοστούς, το ότι έχουμε καταφέρει να επιβιώνουμε με αξιοπρέπεια. Πάντα θα θέλουμε το περισσότερο, το καλύτερο. Ας το βάλουμε ως στόχο. Αλλά μέχρι και εάν αυτό επιτευχθεί, δεν θα χαρούμε τίποτα άλλο;
Αυτή την στιγμή μπορεί να πονάω για έναν χωρισμό. Νιώθω ευγνωμοσύνη, όμως, που την έζησα την σχέση. Που έχω ζήσει και ωραίες στιγμές με το πρώην ταίρι μου. Φυσικά και στεναχωριέμαι. Αλλά θα περάσει και θα έρθει κάτι καινούριο. Πιο κοντά στα μέτρα μου. Για να τελείωσε η σχέση μου, αυτό σημαίνει ότι είχε ρήγματα και μάλλον αδιόρθωτα. Κάτι κλείνει, κάτι άλλο θα ανοίξει. Έμαθα από αυτό. Είδα πλευρές του εαυτού μου, που δεν ήξερα. Συνειδητοποίησα τι δεν κάνω σωστά. Και που έχω αδυναμία. Επίσης, αναδείχθηκαν και υγιή μου κομμάτια που θα με βοηθήσουν στο να τονώσω την αυτοεκτίμηση μου. Αυτό είναι Ευγνωμοσύνη! Με αυτή δεν βουλιάζω στο πρόβλημα, αλλά το αξιοποιώ για να πάω μπροστά και πιο δυναμικά! Τίποτα δεν είναι τέλειο. Ούτε και εγώ. Νιώθω, εντούτοις, όμορφα που διαθέτω μοναδικά και ωραία στοιχεία σαν άνθρωπος. Δεν είμαι μόνο ψεγάδια.
Αθανασιάδου Μαρία - Ψυχολόγος
www.psyxologiki-ypostirixi.blogspot.gr
Αυτή την στιγμή μπορεί να πονάω για έναν χωρισμό. Νιώθω ευγνωμοσύνη, όμως, που την έζησα την σχέση. Που έχω ζήσει και ωραίες στιγμές με το πρώην ταίρι μου. Φυσικά και στεναχωριέμαι. Αλλά θα περάσει και θα έρθει κάτι καινούριο. Πιο κοντά στα μέτρα μου. Για να τελείωσε η σχέση μου, αυτό σημαίνει ότι είχε ρήγματα και μάλλον αδιόρθωτα. Κάτι κλείνει, κάτι άλλο θα ανοίξει. Έμαθα από αυτό. Είδα πλευρές του εαυτού μου, που δεν ήξερα. Συνειδητοποίησα τι δεν κάνω σωστά. Και που έχω αδυναμία. Επίσης, αναδείχθηκαν και υγιή μου κομμάτια που θα με βοηθήσουν στο να τονώσω την αυτοεκτίμηση μου. Αυτό είναι Ευγνωμοσύνη! Με αυτή δεν βουλιάζω στο πρόβλημα, αλλά το αξιοποιώ για να πάω μπροστά και πιο δυναμικά! Τίποτα δεν είναι τέλειο. Ούτε και εγώ. Νιώθω, εντούτοις, όμορφα που διαθέτω μοναδικά και ωραία στοιχεία σαν άνθρωπος. Δεν είμαι μόνο ψεγάδια.
Αθανασιάδου Μαρία - Ψυχολόγος
www.psyxologiki-ypostirixi.blogspot.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου