Η Συγχορδία των "Εσωτερικών μας Φωνών"

Είναι συνταρακτική αποκάλυψη, για τον καθένα από εμάς,  η συνειδητοποίηση της συχνότητας με την οποία μιλάμε με "φωνές άλλων". Δημιουργεί μία πληθώρα από σκέψεις και συναισθήματα, τα οποία χρειάζονται να δουλευτούν καιρό, για να οδηγήσουν σταδιακά το άτομο στην αμφισβήτηση οικογενειακών μύθων και στη διαμόρφωση μιας νέας "ταυτότητας".

Η "Λυδία" είναι 33 ετών, μοναχοπαίδι, ζει μακριά από τους γονείς της. Διαθέτει μία εντυπωσιακή, σύγχρονη εμφάνιση, είναι ανεξάρτητη οικονομικά και έχει χτίσει μία πετυχημένη επαγγελματική καριέρα. Οι γονείς της
την πιέζουν να επιστρέψει στον τόπο καταγωγής της και ταυτόχρονα βιώνει ματαίωση και απογοήτευση από τις συνεχείς αποτυχημένες της προσπάθειες για μακροχρόνιες σχέσεις, που θα οδηγούσαν σε γάμο και οικογένεια. Έχει φτάσει σε ένα ψυχολογικό αδιέξοδο. Θεωρεί τον εαυτό της πολύ "άτυχο", ότι "το έχει η μοίρα της να μην παντρευτεί". Και δικαιολογημένα, τις πιο πολλές φορές, οι γονείς της να ανησυχούν για το προχώρημα της ζωής της....Η ίδια έχει μάθει από την πατρική της οικογένεια....ότι "ο γάμος σε ολοκληρώνει και σε κάνει ευτυχισμένη".....για αυτό και βρίσκεται σε πανικό, καθώς είναι 33 ετών και δεν έχει καταφέρει να κάνει ούτε μία μόνιμη σχέση. Ρίχνει όλες τις ευθύνες στον εαυτό της και στο πεπρωμένο και σηκώνει τα χέρια ψηλά.....

Η αλήθεια όμως ποια είναι; Η "Λυδία" έχει κάνει πολλές γνωριμίες, σύντομες, γιατί ξεκινούσε πάντα με υπέρμετρο ενθουσιασμό, βιαζόταν να θέσει πολύ γρήγορα το ζήτημα του γάμου και του προχωρήματος και στο τέλος έμενε να απογοητεύεται και να εγκαταλείπεται. Αυτό που μπέρδευε τους συντρόφους της ήταν η εξής αντίφαση: από τη μία έδινε την εικόνα μιας χειραφετημένης, δυναμικής και εκσυγχρονισμένης γυναίκας και από την άλλη την εικόνα ενός παραδοσιακού και συντηρητικού κοριτσιού. Το ζήτημα είναι, ότι αυτή η διπλή εικόνα δεν μπέρδευε μόνο τους υποψήφιους συντρόφους, αλλά κυρίως την ίδια την "Λυδία". 

Είναι εμφανές η εσωτερική φωνή, "αυτοσκοπός είναι ο γάμος", που ανήκει.....στους γονείς της. Είναι η δική τους επιθυμία, η δική τους ανάγκη και όχι της "Λυδίας". Η "Λυδία" είναι πολύ καλά συντονισμένη με αυτή την φωνή και για αυτό την αναγνωρίζει ως δική της. Αυτό που χρειάζεται για αρχή, είναι να αναγνωρίσει την ταυτότητα αυτής της φωνής και σιγά σιγά να  την αντικαταστήσει με την δική της φωνή. Δεν είναι εύκολος ο δρόμος αυτός.....έχει πολλά συγκρουόμενα συναισθήματα να βγάλει, όπως ενοχή, θυμό, θλίψη και ανακούφιση.

 Το αποτέλεσμα, όμως, ξεπληρώνει κόπους της προηγούμενης ζωής....πλέον είσαι ο "εαυτός" σου!!

   Αθανασιάδου Μαρία - Ψυχολόγος

www.psyxologiki-ypostirixi.blogspot.gr