Η παιδική επιθετικότητα

Πολλοί γονείς, δάσκαλοι και γενικότερα ενήλικες έχουμε αναρωτηθεί το κατά πόσον ένα παιδί δύναται να είναι επιθετικό. Ακούμε κατά καιρούς στις ειδήσεις αλλά και γύρω μας περιστατικά άσκησης βίας από παιδιά σε συνομηλίκους τους και "μένουμε με το στόμα ανοιχτό". Αναρωτιόμαστε τι μπορεί να κάνει ένα παιδί στο να γίνει τόσο επιθετικό και να βγάλει ένταση στην συμπεριφορά του. Επίσης, πέρα από τα παιδιά που επιτίθενται, υπάρχουν και τα παιδιά που αποδέχονται χωρίς καμία άμυνα την επίθεση. Είναι τα παιδιά που "τρώνε ξύλο και δεν μιλάνε". Για ποιο λόγο δεν μπορούν να προφυλάξουν τον εαυτό τους και αφήνονται στην κακομεταχείριση των συμμαθητών τους;


Παιδική επιθετικότητα: Είναι μία έκφραση θυμού έχοντας εχθρική διάθεση προς τον τρίτο λόγω της ματαίωσης  ή αναβολής κάποιας επιθυμίας ή ανάγκης.


Για ποιο λόγο εμφανίζεται πιο συχνά στο σχολείο; Γιατί στο σχολικό περιβάλλον το παιδί βιώνει μεγάλες εντάσεις, άγχη και αγωνίες σε σχέση με το πρόγραμμα και τη συνολική του παρουσία εκεί. Οι αλληλεπιδράσεις με τα υπόλοιπα παιδιά ευνοούν και δίνουν πάρα πολλές ευκαιρίες και αφορμές, για να εκδηλώσει το παιδί την επιθετικότητα που συσσωρεύει μέσα του.


Τρόποι εκδήλωσης της παιδικής επιθετικότητας: 

• Έντονος θυμός
• Ανεξέλεγκτη παρορμητικότητα
• Απάθεια
• Απώλεια συναισθηματικού ελέγχου
• Ανυπακοή
• Αντιδραστική και προκλητική συμπεριφορά
• Διαταραχή μάθησης
• Προσπάθεια να τραβούν την προσοχή και το ενδιαφέρον των άλλων.

Τι μπορεί να προκαλέσει την εμφάνιση επιθετικότητας σε ένα παιδί;

• Συναισθηματική παραμέληση
• Υπερβολικά αυστηροί ή παραχωρητικοί γονείς
• Σωματική βία
• Σεξουαλική κακοποίηση ή παρενόχληση
• Αποστέρηση τροφής και γενικότερα φροντίδας
• Χαμηλή αυτοεκτίμηση
• Έκθεση σε σκηνές βίας
• Χρήση ναρκωτικών ουσιών ή αλκοόλ
• Μαθησιακές δυσκολίες
• Κληρονομικοί παράγοντες
• Υπερβολική αυταρχικότητα από δάσκαλο ή καθηγητή

Ποιο είναι το προφίλ των παιδιών που γίνονται συχνά αποδέκτες βίας και εκφοβισμού;

Είναι τα παιδιά, που χαρακτηρίζονται με χαμηλή αυτοπεποίθηση και αυτοεικόνα. Είναι συνήθως απομονωμένα, δεν κάνουν παρέα με τα υπόλοιπα παιδιά, δεν διεκδικούν και δεν εκφέρουν εύκολα γνώμη, είναι προσκολλημένα στους γονείς τους και παρουσιάζουν αδυναμία συγκέντρωσης.

   Αθανασιάδου Μαρία - Ψυχολόγος

www.psyxologiki-ypostirixi.blogspot.gr