"Με χωρίζουν" .... "δεν χωρίζω" !!

Τι γίνεται στην περίπτωση, που παρατηρούμε, κάνοντας μία προσωπική ενδοσκόπηση, ότι στο ερωτικό μας ενεργητικό ..... πάντα αφήναμε τους συντρόφους μας να μας χωρίζουν .... και ποτέ δεν πήραμε την πρωτοβουλία να το ανακοινώσουμε εμείς ....; Μας προβληματίζει το γεγονός; Μας κάνει εντύπωση; Είναι τυχαίο ή υπάρχει κάποιος λόγος που συμβαίνει;

Το παραπάνω σαν διαπίστωση είναι καλό να μας βάλει σε προβληματισμούς, όταν οι ερωτικές μας σχέσεις μας ταλαιπωρούσαν, βλέπαμε ότι δεν ταιριάζουμε με τους συντρόφους μας και εντούτοις δεν μας ήταν εύκολο να πάρουμε εμείς αρχικά την απόφαση, για το τι θα μας ξεμπλοκάρει και θα μας κάνει πραγματικά ευτυχισμένους. Πολλοί άνθρωποι αναγνωρίζουν, ότι είναι πιο "βολικό" να αναλαμβάνουν οι άλλοι την "ευθύνη της απόφασης" , γιατί με αυτό τον τρόπο μπαίνουν κατά κάποιο τρόπο και στην θέση του "θύματος", του ατόμου δηλαδή που εγκατέλειψαν και αυτό έχει "δευτερογενή οφέλη". Ένα τέτοιο όφελος μπορεί να είναι η συγκέντρωση προσοχής και φροντίδας από τον κοινωνικό και οικογενειακό περίγυρο, όπως και ο "θυμός της εγκατάλειψης" βοηθά πολύ στο κλείσιμο ενός ερωτικού κεφαλαίου ... "δεν μου άξιζε ένας τέτοιος άνθρωπος .... καλύτερα που έφυγε, γιατί δεν με αγαπούσε ...".

Επιπλέον, το να πάρουμε εμείς οι ίδιοι πρώτα την απόφαση ενός χωρισμού, προϋποθέτει επίγνωση του εαυτού μας και της κατάστασης και πίστη σε εμάς τους ίδιους, για αυτό που νιώθουμε και θέλουμε. Το να πάρεις γενικά μία απόφαση και να την υπερασπιστείς, χρειάζεται να είσαι σε ετοιμότητα να υπερασπιστείς και τον εαυτό σου παράλληλα, να πιστεύεις σε εσένα και να έχεις την δύναμη να υποστείς και το όποιο κόστος μπορεί να έχει αυτό στη ζωή σου. Οι αποφάσεις μας δεν μπορούν να είναι ευχάριστες σε όλους και όλες ..... "μας κάνουν όμως εμάς ευχαριστημένους;" ..... αυτό είναι το μέγα ερώτημα ....!! Και αν μας κάνουν .... γιατί δεν τις οικειοποιούμαστε; Εάν κάτσουμε να σκεφτούμε το τι θα ευχαριστήσει όλους τους άλλους, εκτός από τον εαυτό μας, δεν θα μπορέσουμε να αποκτήσουμε "εσωτερική πληρότητα" ...!!

Και αν είναι ο φόβος της μοναξιάς και του αποχωρισμού, που μας απομακρύνει από την αποφασιστικότητα .... ας αναλογιστούμε πόσο μακριά ούτως ή αλλιώς είμαστε από τους συντρόφους μας, όταν βιώνουμε μία σχέση χωρίς κατανόηση, μοίρασμα, επικοινωνία και εμπιστοσύνη .....!!

    Αθανασιάδου Μαρία - Ψυχολόγος

www.psyxologiki-ypostirixi.blogspot.gr