Το Άγχος και ο Προβληματισμός είναι πράγματα δημιουργικά, όταν χρησιμοποιούνται αποκλειστικά για την επίλυση θεμάτων και για την δημιουργικότητα μας. Για να πάμε ένα βήμα παραπέρα την σκέψη μας και την ζωή μας! Όταν, όμως, μας ακολουθούν στην καθημερινότητα σε πολύ συχνή βάση και σε έντονο βαθμό, έτσι ώστε να μπλοκάρουμε, να χάνουμε την διάθεση μας, να μελαγχολούμε και να προκαλούμε κακό στην υγεία μας ... τότε μιλάμε για "πρόβλημα".
"Σκάμε" κυριολεκτικά και μεταφορικά, όταν μας γίνεται συνήθεια το Άγχος και η Υπέρ-ευαισθησία σε ό,τι γίνεται γύρω μας. Και παρόλο, που μας κάνει κακό, μοιάζει σαν ναρκωτικό και δεν μπορούμε με τίποτα να απαγκιστρωθούμε από αυτό. Κολλάει η σκέψη και παίζουμε κυνηγητό με αυτή!
Νομίζουμε, ότι με το να σκεφτόμαστε επίμονα κάτι, είναι ένδειξη ωριμότητας και προσδοκάμε να βρούμε οπωσδήποτε την λύση. Επίσης, έχουμε μάθει να υπερ-αναλύουμε τις καταστάσεις και να τις φτάνουμε μέχρι τον πάτο και πιο κάτω, για να είμαστε προετοιμασμένοι κατάλληλα σε ό,τι κι αν συμβεί.
Η εμπειρία μας έχει δείξει, ότι όσο επίμονα και εμμονικά στεναχωριόμαστε και προβληματιζόμαστε με το παραμικρό, τόσο πιο πολλά προβλήματα ανακύπτουν και η ψυχολογία μας κατρακυλάει στα τάρταρα. Θα μου πείτε ... "το παραμικρό" είναι σχετικό και υποκειμενικό. Ναι, έχετε απόλυτο δίκιο. Για τον καθένα υπάρχει διαφορετική λίστα σημαντικών και ασήμαντων ζητημάτων και αυτό είναι σεβαστό! Υπάρχουν, όμως, κάποια θέματα που αντικειμενικά είναι τα απόλυτα σημαντικά. Όπως είναι η Υγεία και η Ζωή η δική μας και των πιο κοντινών ανθρώπων μας, που μας αγαπούν και αγαπάμε. Αλλά, ακόμα και σε αυτά τα πολύ πυρηνικά και υπερ-σημαντικά ζητήματα, καλό είναι να μετριάζουμε την ανησυχία μας και να κρατάμε τις ισορροπίες ανάμεσα στην λογική και το συναίσθημα μας.
Ποια είναι τα στοιχεία στον χαρακτήρα, που ενισχύουν το Άγχος, τον Προβληματισμό, την Αγωνία;
- Η Απολυτότητα: Το "όλα ή τίποτα", το "άσπρο-μαύρο" είναι που δεν δίνουν προοπτική στην σκέψη μας και την εγκλωβίζουν.
- Η Αρνητικότητα: Όταν το ψυχολογικό φίλτρο κρατάει στην επιφάνεια τα αρνητικά σημεία και τα θετικά τα αποβάλλει ως περιττά.
- Η Υπεργενίκευση: Τα βάζουμε όλα σε ένα τσουκάλι και νομίζουμε, πως μία φορά ατυχία, πάντα και παντού ατυχία.
- Η εύκολη κατάληξη σε συμπεράσματα: Δεν επεξεργαζόμαστε την στιγμή, το γεγονός. Μένουμε στο αρνητικό και βγάζουμε αρνητικά συμπεράσματα εύκολα για το οτιδήποτε.
- Η Καταστροφολογία: Να μας βγαίνει αυθόρμητα το αρνητικά προσκείμενο σενάριο, σαν να είναι δεδομένο και αυτονόητο.
- Η Ταμπελοποίηση: Να βάζουμε Ετικέτες στους ανθρώπους χαρακτηρίζοντας αυτούς και όχι τις πράξεις.
- Το να τα παίρνουμε όλα Προσωπικά: Για ό,τι συμβαίνει γύρω μας, την ευθύνη την έχουμε μόνο εμείς.
Τι μπορώ να κάνω, για να μην με καταβάλλει το Άγχος και ο Προβληματισμός;
- Πάρε χρόνο να σκεφτείς και να αξιολογήσεις την σημαντικότητα του Προβλήματος:
Πριν σου βγει αυθόρμητα ο Πανικός για κάτι, κάνε ένα time out. Βγες, όσο μπορείς από την κατάσταση και παρακολούθησε την από έξω. Σε τι βαθμό αντιστοιχεί να σκεφτείς και να ασχοληθείς με το συγκεκριμένο γεγονός; Μπορεί να πάρει μικρή αναβολή; Είναι τελικά που δεν έχει λύση ή το μυαλό σου τρέχει σε άσχημα σενάρια και αυτό είναι, που σε μπλοκάρει; Μπορεί κάποιος να σε βοηθήσει στο να το σκεφτείς καλύτερα και πιο αντικειμενικά; Είναι μερικές από τις ερωτήσεις, που μπορείς να κάνεις στον εαυτό σου, πριν σε κατακλύσει το Άγχος και το Πνίξιμο.
- Κάνε πιο συγκεκριμένο στο μυαλό σου, πότε θα σου επιτρέπεις να αναλύεις τις Σκέψεις σου και να προβληματιστείς για κάτι. Μοιάζει σαν "Περίοδος Προβληματισμού".
Αυτή δεν θα είναι πριν κοιμηθείς, ούτε την ώρα που δουλεύεις. Θα φροντίσεις να είναι μία χρονική περίοδος μέσα στην ημέρα σου, που θα είσαι απερίσπαστος από το οτιδήποτε. Δεν λειτουργεί το να σκέφτεσαι παράλληλα πολλά πράγματα, ούτε το να προσπαθείς να αποτινάξεις καταναγκαστικά τις κακές σκέψεις επιβάλλοντας με το ζόρι στον εαυτό σου να σκέφτεσαι θετικά. Τις πιο πολλές φορές τα αποτελέσματα είναι να κουράζεσαι περισσότερο και να μην καταφέρνεις να τις αποφύγεις. Αυτό συμβαίνει, γιατί ούτως ή άλλως η προσοχή σου επικεντρώνεται στο να τις διώξεις τις σκέψεις από το μυαλό, να μην έρθουν ξανά στο προσκήνιο και έτσι τους δίνεις αξία και τις μεγαλώνεις σε βαρύτητα μέσα σου. Όταν μεγαλώνεις κάτι, δεν είναι εύκολο να γλυτώσεις από αυτό!
- Να αποδεχθείς, ότι η Αβεβαιότητα είναι μεγάλο κομμάτι της ζωής, που δεν μπορεί κανένας να το αποφύγει.
Όσο και να προσπαθείς με την εξυπνάδα σου, την ευρηματικότητα σου, την οργανωτικότητα που διαθέτεις, να βάλεις σε καλούπι την ζωή, θα τρως δυστυχώς τα μούτρα σου. Κανένας και τίποτα δεν μπορεί να σου δώσει εγγυήσεις και για αυτό πρέπει να πάρεις τα πράγματα πιο χαλαρά. Ναι να προσπαθείς για το καλύτερο, να μην σηκώνεις τα χέρια ψηλά, αλλά άφησε τα κυλήσουν και από μόνα τους. Ο ψυχαναγκασμός και η τελειομανία δεν μας κάνει αλάνθαστους και επιτυχημένους. Αντιθέτως, μόνο αρρώστια μας δίνει και στεναχώρια.
- Απομυθοποίησε την Αρνητικότητα και την Καταστροφολογία.
Μπορεί να έχεις μεγαλώσει με την αίσθηση, ότι όλα πάνε αρνητικά ή ότι η Καταστροφή είναι στην γωνία και όπου να 'ναι θα στρίψει. Συνειδητοποίησε, όμως, ότι αυτό είναι ένα pattern ζωής, που δεν αντανακλά την πραγματικότητα. Ήταν ένας τρόπος μεγαλώματος, που εισέπραξες άθελα σου, γιατί και οι γονείς σου ή ο γονιός σου το εισέπραξε από την δική του πατρική οικογένεια. Είναι μία αλυσίδα, επομένως, ανατροφής και όχι η αλήθεια της ζωής. Δεν είμαστε καταραμένοι, ούτε η ζωή είναι μόνο παγίδες και προβλήματα. Δεν υπάρχει άνθρωπος σε αυτόν τον πλανήτη, που δεν αντιμετωπίζει προβλήματα, κακοτοπιές και "γκαντεμιές". Για αυτόν και μόνο τον λόγο πρέπει να στεκόμαστε και στα θετικά της ζωής και να τα προσδοκάμε ως πολύ πιθανά και όχι ως θαύμα.
- Να συναναστρέφεσαι με ανθρώπους αισιόδοξους και γελαστούς.
Πολλές φορές απορροφούμε την διάθεση και την ψυχολογία των διπλανών μας, ειδικά όταν αυτοί είναι πολύ κοντά μας καθημερινά. Δεν χρειάζεται να περιθωριοποιούμε τους αρνητικούς ανθρώπους, γιατί και εκείνοι βοήθεια χρειάζονται και άνθρωποι φυσικά είναι με αδυναμίες. Όταν, όμως, η ψυχολογία μας είναι πολύ πεσμένη, όταν έχουμε χάσει τον έλεγχο των σκέψεων μας και αισθανόμαστε πως "σκάμε", τότε η άμεση θεραπεία μας είναι να έρθουμε σε επαφή με άτομα, που δεν το βάζουν κάτω, που στέκονται στην θετική πλευρά της ζωής, που αντικρίζουν τις δυσκολίες τους ως κάτι που ξεπερνιέται.
- Να επαναφέρεις την Σκέψη σου στο εδώ και το τώρα.
Σκάμε για το παρελθόν, τι έγινε, πως έγινε και γιατί. Σκάμε γιατί δεν ξέρουμε, πως θα εξελιχθεί μία κατάσταση στο αύριο. Μάταιο; Ούτε το πριν μπορούμε να αλλάξουμε, ούτε το αύριο μπορούμε να προβλέψουμε. Για το τι έγινε παλιά, ό.τι ανάλυση χρειάστηκε να κάνουμε, νομίζω ότι μπορεί να καλυφθεί σε μία ώρα καφέ με ένα αγαπημένο μας πρόσωπο. Όσο, επίσης, έξυπνοι και διαισθητικοί κι αν είμαστε, δεν μπορούμε να μυριστούμε επακριβώς πως θα διαδραματιστούν οι καταστάσεις στο άμεσο και απώτερο μέλλον. Μαζέψτε, επομένως, τις σκέψεις στο Σήμερα. Σε αυτό μπορείτε να κάνετε δουλειά και όχι με το να ταξιδεύετε σε μέρη, που δεν μπορείτε να βρεθείτε.
- Εάν δεν μπορείς να δώσεις Λύση σε κάτι τώρα, μην επιμένεις άλλο.
Μερικά πράγματα για κάποιους λόγους δεν μπορούν να επιλυθούν τώρα. Και σκάμε επειδή δεν γίνεται να αλλάξει αυτήν την στιγμή κάτι, προκειμένου να ηρεμήσουμε και να νιώσουμε, ότι τελείωσε και αυτό. Πιο πολύ κακό μας κάνουμε, που δεν αποδεχόμαστε την πραγματικότητα, παρά το ότι δεν λύθηκε τώρα το πρόβλημα μας και αυτό θα είναι επιζήμιο. Δεν λύνονται όλα όταν το θέλουμε και όπως, φυσικά, το θέλουμε. Και αυτό είναι νόμος ζωής και δεν συμβαίνει αποκλειστικά σε εμάς!
Αθανασιάδου Μαρία - Ψυχολόγος
www.psyxologiki-ypostirixi.blogspot.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου