Το βάζουν στα πόδια, βρίσκουν τις κατάλληλες αφορμές για να αποχωρήσουν ... Όταν έρχονται αντιμέτωποι με την Ευθύνη και την Ουσιαστική και Προσωπική τους Δέσμευση στην αρχική τους απόφαση και επιλογή να είναι με έναν συγκεκριμένο άνθρωπο. Είναι πολύ για εκείνους ... Αυτό χαλάει, σύμφωνα με την θεωρία τους, την ερωτική χημεία και μαγιά στην σχέση. Σκοτώνει το πάθος και το ερωτικό ενδιαφέρον ... Πόσο λάθος είναι, όμως!
Τα άτομα, που φοβούνται την Δέσμευση, φαίνονται δυναμικά και άτρωτα, αλλά επί της ουσίας κρύβουν εσωτερικά μεγάλους φόβους και μεγάλες ανασφάλειες. Έχουν βιώσει την συναισθηματική ένωση σε μία σχέση ως κάτι απειλητικό στη ζωή τους. Μεγάλα και βαθιά καταγεγραμμένα μαθήματα έχουν λάβει από την οικογένεια τους. Είναι, συνήθως, οι άνθρωποι που δεν έχουν ζήσει την ερωτική σχέση με ασφάλεια, με αμοιβαία τρυφερότητα, εμπιστοσύνη και σεβασμό. Έχουν καταγράψει την Σχέση Δέσμευσης ως κάτι που στερεί στον άνθρωπο την Ελευθερία, την Διαφοροποίηση, την Εξέλιξη, την Κοινωνικοποίηση και την όποια καλή Προοπτική, ατομική και μη.
Η αληθινή και πηγαία Δέσμευση προσφέρει Νόημα και Ουσία στον άνθρωπο. Δεν είναι τιμωρία, ούτε δεσμά. Διαμορφώνει σχέσεις παντός καιρού, που δεν διαλύονται στα πρώτα απειλητικά σημάδια του χρόνου και της τριβής. Η Δέσμευση εξασφαλίζει και εκφράζει την Εμπιστοσύνη, την Αφοσίωση και προασπίζει τον Έρωτα.
Πότε η Δέσμευση στην Σχέση δεν μετατρέπεται σε "χαλκά"; Σε ισόβια δεσμά ...
- Όταν έχεις φροντίσει να ολοκληρωθείς, πριν ακόμα επιλέξεις τον/την Σύντροφο σου:
Μεγάλο λάθος όταν προσπαθούμε να καλύψουμε τα συναισθηματικά μας κενά και απωθημένα μέσα από την Σχέση και τον Σύντροφο. Πολλές είναι οι φορές, που δεν τα έχουμε καν αναζητήσει. Έχουμε την εντύπωση, ότι είμαστε πλήρεις και ότι τα έχουμε βρει με τον εαυτό μας. Όταν ο Σύντροφος λειτουργεί ως ένα κομμάτι παζλ, ως δεκανίκι, ως συμπλήρωμα ... τότε εάν κάποια στιγμή αυτό φύγει από την ζωή μας, αισθανόμαστε λειψοί, λαβωμένοι και πεινασμένοι για συναίσθημα, τρέχουμε να βρούμε τον επόμενο αντικαταστάτη. Επίσης, όταν δεν έχουμε καταφέρει να αποκτήσουμε εμπιστοσύνη στον εαυτό μας, πως θα εμπιστευθούμε τις επιλογές μας και τον τρόπο που θα τις διαχειριστούμε στην πορεία; Οι φόβοι, ότι ο άλλος/η άλλη θα μας κάνει ό,τι θέλει, ότι η Σχέση θα μας οδηγήσει σε ένα μπουντρούμι, προέρχονται από το γεγονός ότι δεν κάνουμε καλές επιλογές για εμάς και δεν θέτουμε τα όρια μας εξαρχής. Η Δέσμευση, επιπλέον, φαντάζει ως καθηλωτική διαδικασία, όταν εμείς οι ίδιοι δεν έχουμε ανοίξει τα φτερά μας για την προσωπική μας εξέλιξη και αυτονόμηση. Όταν ήδη έχουμε ξεκινήσει να στηριζόμαστε στα πόδια μας και να διεκδικούμε στόχους ανάπτυξης και πορείας προς τα εμπρός, δεν θα μπορούσαμε ποτέ να είμαστε μαζί με ανθρώπους παραιτημένους, βαλτωμένους και αγκυλωμένους.
- 'Οταν την Σχέση δεν την θεωρείς αυτονόητη και δεδομένη:
Οτιδήποτε αφήνεις και δεν συμμετέχεις, σε αφήνει και αυτό στην πορεία. Ο έρωτας, η επιθυμία για μοίρασμα και για ζωή δεν είναι πράγματα, που παραμένουν εσαεί, εάν δεν τα δουλεύεις καθημερινά και συνέχεια. Όταν παραιτείσαι από την ανάγκη σου και από τα θέλω σου, τότε αυτά με ποιον τρόπο θα βρίσκονται ικανοποιημένα; Επέλεξε, επομένως, έναν Σύντροφο που δίνει αξία και βαρύτητα στα συναισθήματα αυτά και που τα επιθυμεί στην σχέση του με προσωπική δουλειά και συμμετοχή. Δεν σκοτώνει η Δέσμευση την ζωντάνια στην σχέση, αλλά εμείς οι ίδιοι. Όταν αντιμετωπίζεις την Δέσμευση ως "δένω τον γάιδαρο μου", τότε ναι ... γίνεται χαλκάς και τιμωρία!
- Όταν επιτρέπεται η προσωπική Ελευθερία μέσα σε αυτή:
Όταν "ανήκεις" σε μία σχέση, δεν παύεις να ανήκεις πάνω απ' όλα στον εαυτό σου. Δεν πρέπει να χάνεις την προσωπική σου ταυτότητα, επειδή μοιράζεσαι την καθημερινότητα σου και πολλά συναισθήματα με τον άνθρωπο, που αγαπάς. Δεν σταματά η αγάπη και η φροντίδα του εαυτού, επειδή υπάρχει και η φροντίδα του συντρόφου. Η ανασφάλεια οδηγεί στην κτητικότητα και στην στέρηση πολλών ατομικών δικαιωμάτων. Με αυτόν τον τρόπο δεν υφίσταται, ούτως ή άλλως, σχέση. Αυτό είναι "φυλακή", εγκλωβισμός!
- 'Οταν δεν λειτουργείς με άκαμπτους κανόνες και στερεότυπα:
Χρειάζεται να διαθέτεις ανοιχτό πνεύμα και νου, για να ζήσεις με χαρά και ηρεμία την Δέσμευση. Να απαλλαγείς από τους συναισθηματικούς Μύθους και τα κλισέ και να διαμορφώσεις την δική σου, προσωπική στάση ζωής. Τα βιώματα, που όλοι έχουμε από την οικογένεια μας και τον ευρύτερο κύκλο, είναι πολύτιμα εργαλεία και μαθήματα, που πρέπει να τα αξιοποιήσουμε! Αλλά πρώτα απ'όλα να τα φιλτράρουμε και να κρατήσουμε αυτά, που μας βοηθούν να εξελιχθούμε και όχι να τα αναπαράγουμε ως αυτονόητα και ως κανόνες.
- Όταν κρατήσεις μέσα στην σχέση τον αυθορμητισμό και την ανάγκη για διασκέδαση:
Αυτό είναι κάτι, για το οποίο πρέπει και οι δύο πλευρές να δουλέψουν. Το ότι κάνεις μία σχέση Δέσμευσης, θα συγκατοικήσεις, θα αρραβωνιαστείς, θα παντρευτείς, δεν σημαίνει αυτό αυτομάτως ότι παραιτείσαι από την χαρά και την διασκέδαση. Ναι μπορεί να υπάρχουν κάποιες επιπλέον κοινωνικές υποχρεώσεις ή ευθύνες, που αφορούν την καθημερινή επιβίωση, αλλά δεν παύεις να είσαι άνθρωπος και να έχεις ανάγκη την ξεγνοιασιά και την κοινωνικότητα. Πόσο χαίρομαι τα ζευγάρια, που παρόλα τα τρεχάματα τα καθημερινά, δεν λησμονούν να βγουν έξω και να ξεδώσουν με τον τρόπο φυσικά που τους εκφράζει. Που γελούν σαν μικρά παιδιά, που δεν στερούν από τον εαυτό τους τις δραστηριότητες, με τις οποίες γεμίζουν με ωραία συναισθήματα.
- Όταν δεν θεωρείς τις σχέσεις συμβάσεις με ημερομηνία λήξης:
Προτού ακόμα μπεις στην σχέση, εάν την θεωρείς καταδικασμένη και δεν σταθείς στην επιλογή του προσώπου, τότε θα είναι με ημερομηνία λήξης και πολύ σύντομα. Δεν είναι "σύμβαση έργου" η σχέση. Ναι είναι μία άτυπη συμφωνία με έναν άνθρωπο, που επιλέγεις να γίνει ο σύντροφος σου, επειδή διαθέτει κάποια χαρακτηριστικά, που σου αρέσουν, σε κάνουν χαρούμενο, σε απελευθερώνουν, σε κάνουν καλύτερο. Μην κοιτάς το Τέλος ... σίγουρα θα υπάρξει, αλλά δεν ξέρουμε το πότε και τους λόγους. Όλα τα πράγματα στη ζωή τελειώνουν, αλλά όχι απαραίτητα γιατί φταίει η Δέσμευση και η Σχέση από μόνη της.
Αθανασιάδου Μαρία - Ψυχολόγος
Αθανασιάδου Μαρία - Ψυχολόγος
www.psyxologiki-ypostirixi.blogspot.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου