Ονυχοφαγία: Τι είναι; Μία "κακή συνήθεια", όπως λεγόταν στα παρελθοντικά χρόνια; Όχι βέβαια ! Μιλάμε για την συμπεριφορά, του να δαγκώνεις συνέχεια τα νύχια και τα πετσάκια στα δάχτυλα, πολλές φορές σε σημείο, που να παραμορφώνονται εντελώς και η θέα των χεριών να είναι αποκρουστική. Εντούτοις, η συγκεκριμένη "μανία" δεν είναι εύκολο να υποταχθεί!
Τα αίτια πηγάζουν από την ψυχολογία του ατόμου και τίποτα δεν ανήκει στην σφαίρα της "τύχης". Πρόκειται για συσσωρευμένη ένταση, αγωνία, άγχος, που δεν είναι εύκολο να εξωτερικευθεί με πιο υγιείς τρόπους. Συνήθως, τα άτομα που "τρώνε τα νύχια" τους έχουν βιώσει έντονα τραυματικά γεγονότα, δεν έχουν μάθει από την οικογένεια τους να εκφράζουν τα δύσκολα συναισθήματα και έχουν ενοχοποιηθεί αρκετά για το "ζόρισμα" τους. Η "Ονυχοφαγία" μπορεί να διακοπεί κατά την διάρκεια της ζωής, μπορεί και όχι. Αυτό εξαρτάται από το κίνητρο του ατόμου στο να επιλύσει τα βαθύτερα αίτια και όχι απλά την συγκεκριμένη συμπεριφορά.
Πως μπορούμε να βοηθήσουμε ένα παιδί ή έναν ενήλικα, που εμφανίζει "Ονυχοφαγία";
1) Αρχικά δεν επικρίνουμε και δεν απορρίπτουμε το άτομο για την συμπεριφορά αυτή. Δεν είναι ο στόχος μας να δημιουργήσουμε ενοχές, αλλά να βοηθήσουμε.
2) Προσπαθούμε να καταλάβουμε την ψυχολογία του ατόμου, που τρώει τα νύχια του. Είναι κάτι, που του προκαλεί ανησυχία, αγωνία και γενικευμένο άγχος; Στην περίπτωση ενός παιδιού, κερδίστε την εμπιστοσύνη στο να σας ανοιχτεί και να σας πει τι είναι αυτό που το προβληματίζει. Πάντα με σεβασμό, διακριτικότητα και τρυφερότητα.
3) Παρατηρήστε, τι προηγείται της αυτοματοποιημένης κίνησης. Δηλαδή, πριν το σύμπτωμα, τι προϋπάρχει; Για να καταλάβετε, τι είναι αυτό που θα μπορούσε να εκλύει την συμπεριφορά.
4) Μην καρφώνετε το βλέμμα σας πάνω στο άτομο, την ώρα που βάζει τα δάχτυλα στο στόμα. Ενδεχομένως, να το κάνετε να αισθανθεί άσχημα και να του ενισχυθεί το άγχος.
5) Μάθετε στο άτομο, πριν του βγει η ανάγκη να "φάει τα νύχια" του, να απασχολήσει τα χέρια του και το μυαλό του με κάτι άλλο.
6) Ειδικά στην περίπτωση των παιδιών, μην μπείτε στην διαδικασία να το τιμωρήσετε ή να του τονίσετε το πόσο "κακό" είναι αυτό που κάνει. Εξηγήστε του, τους πιθανούς λόγους που προβαίνει σε αυτή τη συμπεριφορά, αφού πρώτα καταλάβετε εσείς, και προτείνετε του πιθανές λύσεις, για να είναι πάνω απ' όλα αυτό ήρεμο και ισορροπημένο.
7) Ζητήστε την βοήθεια ενός ειδικού, στην πιθανότητα να υπάρχουν σε όλες τις παραπάνω προσπάθειες αδιέξοδα.
Αθανασιάδου Μαρία - Ψυχολόγος
www.psyxologiki-ypostirixi.blogspot.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου