Δευτέρα 26 Φεβρουαρίου 2018

Στην Ζωή πρέπει να έχουμε!


Τοξικές Οικογένειες


Η πλειοψηφία των ανθρώπων που επισκέπτονται το γραφείο ενός Ψυχοθεραπευτή είναι άτομα, που προέρχονται από Οικογενειακά Συστήματα με αρκετά στοιχεία τοξικότητας και δυσλειτουργίας. Η τεράστια αλήθεια, όμως, είναι ότι παρ'όλη την αγάπη και την φροντίδα που λαμβάνουμε από την Οικογένεια μας, δεν υπάρχει οικογενειακό σύστημα χωρίς προβλήματα. Οι οικογένειες απαρτίζονται από ανθρώπους, που κουβαλούν ιστορίες δύσκολες και άλυτες. Ακόμα και δουλεμένοι να είναι ψυχοθεραπευτικά, δεν παύει να κάνουν λάθη, τα οποία έχουν άμεση επίπτωση στα υπόλοιπα μέλη του συστήματος. Αναπτύσσονται έντονα και βαθιά δυναμικά μέσα στην Οικογένεια, τα οποία αναμφισβήτητα τραυματίζουν και παγιώνουν κάποια συμπλέγματα ειδικά στα νεότερα μέλη αυτής.

Δεν χρειάζεται να μας προκαλείται ενοχή, όταν μιλάμε για τις συγκεκριμένες οικογενειακές "βλάβες". Δεν αναιρούμε τα όμορφα κομμάτια της οικογενειακής αγάπης και των ανθρώπων, που μας μεγάλωσαν. Ωστόσο, είναι πάρα πολύ σημαντικό για την προσωπική μας εξέλιξη να αναγνωρίζουμε την τοξικότητα, για να καταφέρουμε να την εξομαλύνουμε και για να μην την απορροφήσουμε στην μετέπειτα ζωή μας.

Από την εμπειρία μου δουλεύοντας κλινικά με οικογένειες από το 2001, μπορώ να συνοψίσω τις πιο συνηθισμένες "βλάβες", που εντοπίζονται μέσα σε ένα Οικογενειακό Περιβάλλον. Και επειδή οι Οικογένειες στήνονται από την επιλογή δύο ανθρώπων να παντρευτούν και να ενώσουν τις ζωές τους, τα προβλήματα δημιουργούνται από το πως διαχειρίζονται οι Γονείς τον εαυτό τους, την μεταξύ τους σχέση και την σχέση με τα παιδιά. Οι Γονείς είναι η "κεφαλή" της Οικογένειας και ταυτόχρονα οι καθοδηγητές των νεότερων μελών. Πέρα από τα σωστά μαθήματα ζωής, τους μεταφέρουν άθελα τους και παραμορφωμένα κάποιες αλήθειες.

Τα τοξικά στοιχεία στην Οικογένεια μπορεί να είναι:

Δευτέρα 19 Φεβρουαρίου 2018

"Τελειομανία": Πώς να την αντιμετωπίσω;

Η Τελειομανία είναι η νευρωτική μας ανάγκη να αντιμετωπίζουμε τα πάντα με στάνταρτ πολύ υψηλά και μερικές φορές ανέφικτα. Οι τελειομανείς νιώθουν, πως οτιδήποτε άλλο πέρα από την τελειότητα είναι κάτι απαίσιο και στην υπερβολή του κάτι καταστροφικό. Τα λάθη είναι ο μεγάλος τους τρόμος, γιατί αυτά τους αποδεικνύουν ότι χάνουν τον έλεγχο των πραγμάτων, ότι τσαλακώνεται η εικόνα τους και δεν θα είναι το ίδιο αποδεκτοί και επιθυμητοί. Όχι μόνο από τους άλλους, αλλά και από τον ίδιο τους τον εαυτό.

Στάδια αντιμετώπισης της Τελειομανίας

Το Σαράκι της Καχυποψίας


Η Καχυποψία και η Αμφιβολία είναι ένα μεγάλο σαράκι για την ψυχή του ανθρώπου. Μας τρώει καθημερινά και δεν μας αφήνει σε ησυχία να χαρούμε τις καταστάσεις που ζούμε και τις σχέσεις. Όταν δεν μπορούμε να εμπιστευθούμε τίποτα και νιώθουμε πως πάντα "κάποιο λάκκο έχει η φάβα", είμαστε διαρκώς στην τσίτα, όλα μας φταίνε και δημιουργούμε πολλές φορές προβλήματα εκεί που στην ουσία δεν υπάρχουν.

Πέμπτη 15 Φεβρουαρίου 2018

Η Τέχνη του Έρωτα και της Αγάπης!


Μαγικά τα συναισθήματα της Αγάπης και του Έρωτα! Μπορούν να σε ανεβάσουν στον έβδομο ουρανό, αλλά να σε κατεβάσουν και στα τάρταρα. Υπάρχουν άνθρωποι, που τα διεκδικούν με μεγάλη επιμονή και κάποιοι άλλοι που τα έχουν φοβηθεί και τα αποφεύγουν, όπως ο διάολος το λιβάνι. Οι τελευταίοι είναι αυτοί, που τα έχουν νιώσει στο παρελθόν και στο τέλος πληγώθηκαν ανεπανόρθωτα. Υπάρχουν, όμως, και εκείνοι που παρόλο που έχουν προδοθεί, δεν το βάζουν κάτω και επιδιώκουν συνεχώς να τα ξανανιώσουν με την ελπίδα κάποια στιγμή να δικαιωθούν. Όπως και να έχει και στις δύο περιπτώσεις η ταλαιπωρία είναι μεγάλη και το κόστος τεράστιο. Έχετε ποτέ αναρωτηθεί, εάν ξέρουμε να αγαπάμε; Εάν ο έρωτας, που έχουμε στο μυαλό μας μπορεί να μας οδηγήσει σε χαρά; Μπορούμε να διαχειριστούμε κατάλληλα τα όμορφα συναισθήματα του ερωτικού πόθου και της αγάπης; 

Δευτέρα 12 Φεβρουαρίου 2018

"Δύσκολα Παιδιά": Μύθος ή Πραγματικότητα;

Πολλοί γονείς, εκπαιδευτικοί, παππούδες και γιαγιάδες έρχονται αντιμέτωποι καθημερινά με την "κακή" και "δύσκολη" συμπεριφορά των παιδιών-μαθητών-εγγονιών. Μπερδεύονται, λειτουργούν αμφιθυμικά, ζορίζονται και νιώθουν ματαίωση και απογοήτευση, καθώς αδυνατούν να τα κουμαντάρουν και να τα βάλουν σε μία σειρά. Κατηγορούν και εκείνα, αλλά και τον εαυτό τους επειδή αποτυγχάνουν διαρκώς στον παιδαγωγικό τους ρόλο. Το πιο σημαντικό, όμως, είναι ότι έρχονται σε συναισθηματική απόσταση μαζί τους. Επειδή θυμώνουν, τους μιλούν απότομα και βαριά, τα χτυπούν μερικές φορές νομίζοντας ότι με αυτόν τον τρόπο θα ταρακουνήσουν το παιδί, οι ενήλικες μετατρέπονται σε "δυνάστες" και τα παιδιά αναπτύσσουν άσχημα, αρνητικά συναισθήματα προς εκείνους και κατ' επέκταση όλο αυτό τους επηρεάζει και στην μετέπειτα ζωή τους με τους υπόλοιπους ανθρώπους. 

Το ζητούμενο είναι να τα παιδιά να πάρουν κατάλληλα μαθήματα από εμάς! Όχι να τραυματιστούν από εμάς! Εμείς καλούμαστε να τα διδάξουμε πως να αντιδρούν, να συμπεριφέρονται και να ελέγχουν τα συναισθήματα τους, έτσι ώστε να αναπτυχθούν ομαλά σε κοινωνικό-συναισθηματικό επίπεδο. Ο σκοπός μας είναι να μεγαλώσουμε ισορροπημένους ενήλικες, όχι να τους κολλήσουμε την ρετσινιά του "δύσκολου" ανθρώπου, επειδή δεν μπορούμε να διαχειριστούμε κατάλληλα το μεγάλωμα τους.