Κυριακή 11 Ιουνίου 2017

Ερωτικές Εμμονές: Πραγματικός Έρωτας ή Παραπλάνηση;

Η Ερωτική Εμμονή είναι μία κατάσταση ταλαιπωρίας ή απόλαυσης τελικά; Την ζούμε ως τον "απόλυτο έρωτα" ή αναγνωρίζουμε πως μέσα από αυτή μιλάει μία "κακοποιημένη" πλευρά του εαυτού μας; Πολλές φορές περιγράφεται ως ένα "συναισθηματικό κόλλημα", στο οποίο νιώθουμε εντελώς ανίσχυροι να αντιδράσουμε, να επέμβουμε, να τροποποιήσουμε. Μας ορίζει και μας καθοδηγεί τις περισσότερες φορές στον πόνο, στην απόρριψη, στο κενό και στην μοναξιά. Αλλά δεν μπορούμε να βγούμε εύκολα από αυτό. Πάντα ελπίζουμε, ότι θα το ανατρέψουμε και θα ζήσουμε την ερωτική θαλπωρή, που προσμένουμε τόσο καιρό.

Ο άνθρωπος, που βιώνει ερωτική εμμονή, δεν είναι χαρούμενος. Ουσιαστικά είναι πολύ μπερδεμένος. Από την μία μιλάει με πομπώδη λόγια για το υποκείμενο του έρωτα του και από την άλλη το χαρακτηρίζει αρνητικά και το υποτιμά. Και αυτό γιατί δεν προσλαμβάνει το επιθυμητό συναίσθημα από εκείνο ως ανταπόκριση σε αυτό που αισθάνεται. 

Ποια είναι η διαφορά ανάμεσα στο ερωτικό πάθος και στην ερωτική εμμονή; Ο ερωτευμένος κατακλύζεται από θετικά συναισθήματα για τον άλλο, δεν ταλαιπωρείται γιατί αυτά ξεκινούν και πηγάζουν από τον/την αγαπημένο/η και μεταφέρονται με θετικότητα τόσο στον ίδιο, όσο και σε όποιον άλλο σχετίζεται στην καθημερινότητα του. Ο παγιδευμένος άνθρωπος στην ερωτική εμμονή, ενώ αναφέρεται στο πρόσωπο που έχει ερωτευτεί, στην πράξη πλημμυρίζει από αρνητικά συναισθήματα άγχους, αγωνίας, έντασης, πόνου και δυσφορίας. Το δυστυχές είναι, ότι αυτά τα χαρακτηρίζει ως "συμπτώματα" έρωτα και όχι ως στοιχεία "αυτοκαταστροφής"

Στις ερωτικές εμμονές υπάρχει σχεδόν πάντα ένα "αδιέξοδο". Μιλάμε για ανεκπλήρωτους έρωτες, είτε γιατί δεν μπορεί αντικειμενικά να ολοκληρωθεί (είναι παντρεμένος/η, υπάρχει μεγάλη τοπική απόσταση και δεν γίνεται κανένας να μετακινηθεί), είτε γιατί αυτός/ή που επιθυμούμε δεν είναι ερωτευμένος αντίστοιχα. Υπάρχει και το ενδεχόμενο να νομίζουμε πως είμαστε ερωτευμένοι έχοντας εντυπωσιαστεί από ένα δύο στοιχεία, τα οποία μας έλειπαν και κατά τα άλλα να ακυρώνουμε εντελώς το υπόλοιπο κομμάτι της προσωπικότητας του άλλου.

Ο πραγματικός έρωτας δεν είναι "εμποδισμένος". Ίσα ίσα που τα περισσότερα κυλούν όμορφα, γλυκά και μας βοηθά να εξελιχθούμε σε πολλούς τομείς. Η διάθεση μας είναι ανεβασμένη και έχουμε όρεξη να ασχοληθούμε με πολλά πράγματα. Ο "εμποδισμένος" έρωτας μας εξουσιάζει, εγκαταλείπουμε όλα τα άλλα τρέχοντα ζητήματα της ζωής μας, υπολειτουργούμε και όλη μέρα το μυαλό μας κινείται στην σφαίρα της ερωτικής ανταπόκρισης του άλλου. 

Ο έρωτας, όμως, δεν θέλει "δύο"; Δεν είναι σημαντικό να υπάρχει το αμοιβαίο; Εκεί δεν βρίσκεται η αλήθεια του; Θέλουμε να τυραννάμε τους εαυτούς μας, αντί να χαιρόμαστε έναν ζωογόνο έρωτα; 

Η ερωτική εμμονή είναι σημάδι της τάσης μας να κάνουμε κακό στον εαυτό μας!Δεν είναι εύκολο να σπάσει αυτό το "κόλλημα" με λογικά επιχειρήματα, γιατί οι ρίζες του δεν βρίσκονται στο σήμερα. Η πηγή του βρίσκεται σε ψυχικά τραύματα του παρελθόντος, που αφορούν το ατομικό ιστορικό του καθενός. Αυτά τα τραύματα καλείται το άτομο να ανασύρει, να κατανοήσει, να αποκτήσει την πλήρη επίγνωση τους και να τα επιλύσει. Όλα αυτά τα θαμμένα και μη τακτοποιημένα συναισθήματα πρέπει να "θεραπευθούν", για να σταματήσει το πληγωμένο θηρίο μέσα μας να αναζητά τιμωρία ή ανακούφιση από τους ανεκπλήρωτους έρωτες.

Τι μπορεί να μας έχει συμβεί στο παρελθόν; Κάθε είδους εγκατάλειψη ή προδοσία, απώλειες αγαπημένων ατόμων, κακή σχέση των γονέων μας μεταξύ τους με την προσωπική μας εμπλοκή σε αυτή, ψυχική ή σεξουαλική κακοποίηση, επώδυνες αδικίες, κ.ο.κ.

Κάποιος ή κάποια μας έχει πληγώσει στο παρελθόν τον αντρικό ή γυναικείο μας εγωισμό. Έχουμε μάθει να διεκδικούμε με πόνο και κόπο την αγάπη και το ενδιάφερον των τρίτων. Έχουμε νιώσει ενοχικά σε κάποια σχέση στο παρελθόν και αναζητάμε την τιμωρία μας. Έχουμε μείνει καιρό μόνοι και ζητάμε απελπισμένα την συντροφικότητα στην ζωή μας, γιατί δεν μπορούμε να περνάμε καλά και μόνοι μας. Έχουμε χαμηλή αυτοεκτίμηση και δεν αισθανόμαστε επαρκείς για να αποκτήσουμε κάτι υγιές σε επίπεδο σχέσης. Διογκώνουμε στα μάτια μας τον άνθρωπο, που έχουμε ερωτευτεί, τον εξιδανικεύουμε, γιατί μας λείπουν τόσα πράγματα από την ζωή μας και πρέπει πάση θυσία να τα αποκτήσουμε. Αναγνωρίζουμε κάποια στοιχεία στους άλλους, που μας αρέσουν και εμμένουμε σε αυτά, έχοντας αφήσει στην άκρη το σύνολο των στοιχείων που απαρτίζουν την προσωπικότητα τους και γενικότερα την κουλτούρα τους και την στάση της ζωής τους. Ελπίζουμε πως μπορούμε να αλλάξουμε με την αγάπη μας και την επιμονή μας τα δεδομένα, που δεν μας αρέσουν, γιατί δεν χωράει στον νου μας, ότι δεν έχουμε το δικαίωμα αυτό ή ότι ο άλλος ενδεχομένως να μην επιθυμεί να αλλάξει. 

Υπάρχει διέξοδος στις ερωτικές εμμονές. Εάν διαπιστώσουμε, πως έχουμε την τάση προς αυτές, καλό θα ήταν να αναζητήσουμε βοήθεια. Δεν πρέπει να παραμυθιάζουμε τον εαυτό μας, ότι αυτό είναι έρωτας. Ο έρωτας δεν πονάει, δεν κάνει τον άνθρωπο να υποφέρει. Αντιθέτως, του δίνει ζωή με ό,τι πρόβλημα κι αν προκύψει σε μία σχέση. Στην ερωτική εμμονή δεν υφίσταται σχέση και πόσο μάλλον ισότιμη και αμφίδρομη. Αναζητήστε τι είναι αυτό, που σας οδηγεί σε τέτοιου είδους συμπλεγματικές καταστάσεις και ασχοληθείτε με αυτό. Σε όλους μας αξίζει το αμοιβαίο και το ερωτικό συναίσθημα, που θα έχει την ανταπόκριση που του αναλογεί!!!



     Αθανασιάδου Μαρία - Ψυχολόγος
www.psyxologiki-ypostirixi.blogspot.gr


Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου