Όλα του Γάμου Δύσκολα;

Είναι ο Γάμος δύσκολος; Εγώ θα απαντούσα, ότι όλα είναι δύσκολα, εάν δεν ξέρεις να τα διαχειριστείς και δεν έχεις την απαραίτητη επίγνωση! Οι ανθρώπινες σχέσεις είναι πολύπλοκες, γιατί διαμορφώνονται από πολύπλοκους και μπερδεμένους ανθρώπους. Πολλοί είναι οι γάμοι γύρω μας, αλλά και πολλά τα διαζύγια, πολλά τα παράπονα και τα προβλήματα. Ανέκαθεν υπήρχαν δυσκολίες μέσα στον γάμο. Στην εποχή μας, όμως, λεκτικοποιούνται περισσότερο, εκφράζονται και η υπομονή έχει στερέψει. Βλέποντας τα ζευγάρια να κονταροχτυπιούνται μέσα στο γραφείο του ειδικού, αναρωτιέσαι μερικές φορές. Αυτοί οι άνθρωποι κάποτε είχαν χτυπηθεί από έρωτα, αναζητούσαν στιγμές να ζήσουν ο ένας δίπλα στον άλλο, φανταζόντουσαν ένα όμορφο προχώρημα ζωής κάνοντας γάμο και οικογένεια. Τι άλλαξε στην πορεία; Τι προέκυψε και κοιτούν ο ένας τον άλλο με πίκρα και έχθρα; Τι έχουν να χωρίσουν; Πως ξαφνικά μπήκε ανάμεσα τους μία διαχωριστική γραμμή; Αυτοί κάποτε, όπως λένε οι ίδιοι, ήθελαν να είναι αυτοκόλλητοι. Ισχύει; 

Πολλοί και ποικίλοι είναι οι Παράγοντες, που θέτουν έναν Γάμο σε κίνδυνο. Παρακάτω θα αναφερθώ στους πιο συνηθισμένους ανεξαρτήτως των ιδιομορφιών, που υπάρχουν στην εκάστοτε σχέση:

1) Λάθος λόγος απόφασης Γάμου: Αυτό είναι ένα θέμα από μόνο του, αλλά η αλήθεια είναι ότι όταν αποφασίζεις να παντρευτείς, χωρίς να είσαι κατάλληλα προετοιμασμένος για αυτό το μεγάλο βήμα, δυστυχώς οι επιπτώσεις του είναι τεράστιες στην πορεία. Παντρεύεσαι γιατί έχεις πολλά χρόνια σχέση; Γιατί προέκυψε ένα παιδί; Γιατί παντρεύονται όλοι γύρω σου; Γιατί φοβάσαι να μείνεις μόνος/η; Γιατί θα σε κοιτούν περίεργα από τον κύκλο σου; Γιατί είναι και αυτό μία προϋπόθεση καταξίωσης;

2) Η παρέμβαση τρίτων: Πολλά είναι τα ζευγάρια που κύριο πρόβλημα στην καθημερινότητα τους είναι ότι μέσα στο σπίτι τους έχουν και τις πατρικές τους οικογένειες. Αυτό ισχύει και κυριολεκτικά και μεταφορικά. Η προσκόλληση στους γονείς και η αδυναμία να αναλάβει ο /η σύντροφος την ευθύνη του εαυτού του/της, δημιουργεί μεγάλες προστριβές, μιας και δεν υπάρχει νεοσύστατη οικογένεια, αλλά μία προέκταση της προηγούμενης, της πατρικής δηλαδή. Χάνονται οι ρόλοι, χάνεται η σχέση. Η παρέμβαση τρίτου μπορεί να είναι και σε επίπεδο εξωσυζυγικής σχέσης. Η απουσία ουσιαστικής δέσμευσης και η ύπαρξη προβλημάτων στην σχέση του ζευγαριού, κάνει πολύ θελκτική την εμφάνιση ενός τρίτου προσώπου στο συζυγικό κρεβάτι.

3) Οικονομικά προβλήματα και διαφωνίες: Όταν το σπίτι ζορίζεται να συντηρηθεί και δεν καλύπτονται οι βασικές ανάγκες, τότε δημιουργούνται γκρίνιες και εντάσεις μέσα στο ζευγάρι. Ο ένας ρίχνει την ευθύνη στον άλλο, απουσιάζει η ηρεμία και η ασφάλεια, δεν περνούν καλά. Ακόμα και ανταγωνισμός μπορεί να προκληθεί στο κομμάτι της εξουσίας. Αυτός που διαθέτει μία μεγαλύτερη οικονομική άνεση, ενδεχομένως χειρίζεται συναισθηματικά εκείνον που βρίσκεται σε οικονομική δυσπραγία. Με άλλα λόγια, πέφτει στην ανάγκη του και θυματοποιείται.

4) Η απουσία Επικοινωνίας: Τα ζευγάρια δεν μιλούν πολύ, δεν συζητούν εποικοδομητικά. Για να αποφύγουν τους καυγάδες, αποφεύγουν ο ένας τον άλλο. Δεν εκφράζονται, δεν μιλούν ανοιχτά, δεν λένε αλήθειες. Επιπλέον, όταν αποφασίσουν να ανοίξουν ένα σοβαρό θέμα, τότε αυτό καταλήγει σε καυγά απείρου κάλλους. Γιατί; Γιατί δεν έχουν την πρόθεση να αφήσουν στην άκρη τον εγωισμό και να ακούσουν καθαρά και υπομονετικά τι θέλει να τους πει ο/η σύντροφος. Γίνεται ένα ματς ποιος θα καπελώσει ποιον, ποιανού η γνώμη θα κυριαρχήσει. Η συζήτηση μετατρέπεται σε αρένα και δικαστική αίθουσα, όπου ο καθένας παλεύει να αποδείξει με πάθος την αλήθεια του και το δίκαιο του.

5) Η ρουτίνα: Πολύ εύκολο είναι να μετατραπεί η καθημερινότητα σε ρουτίνα. Η ρουτίνα φέρνει βαρεμάρα και η βαρεμάρα απόσταση στο ζευγάρι. Δεν προκαλεί ο Γάμος την κούραση στην καθημερινότητα, αλλά εμείς που βουλιάζουμε μέσα σε αυτή και δεν αξιοποιούμε ευκαιρίες, για να σπάσουμε την μονοτονία. Τι θα κάναμε, εάν είμασταν μόνοι μας; Γιατί αυτό να αλλάζει μέσα στον γάμο; Το ότι παντρευόμαστε δεν συνεπάγεται πως θα αφήσουμε κάποια από τα χόμπι μας, από τα ενδιαφέροντα μας ή ότι θα σταματήσουμε να κάνουμε κοινά πράγματα, που ευχαριστούν και τους δύο. Η ξεκούραση δεν σημαίνει μόνο άραγμα ή η διασκέδαση δεν απαγορεύεται, επειδή ενώσαμε την ζωή μας.

6) Η υπερβολική οικειότητα: Είναι πολύ σημαντικό να μην μπερδεύουμε την οικειότητα με την αδελφοποίηση μέσα στην σχέση. Το ότι έχουμε έρθει πολύ κοντά, έχουμε γνωριστεί πολύ περισσότερο και ότι έχουμε δει τον άλλο σε πολλές φάσεις, καλές και κακές, δεν επιβάλλει την έλλειψη του ερωτικού στοιχείου μεταξύ μας. Ναι τα ζευγάρια είναι πολύ ωραίο να μιλούν και σαν φίλοι, να νιώθουν άνετα μεταξύ τους, να εκμυστηρεύονται δύσκολες πτυχές του μυαλού και της ζωής τους. Γιατί να γίνουμε, όμως, αδέλφια και κολλητοί; Δεν είναι εύκολο να κάνεις έρωτα με τον κολλητό σου. Θυμηθείτε πως κάποτε ήσασταν "γκόμενοι" και αυτό αναζωπύρωνε το ερωτικό σας πάθος.

7) Οι αγεφύρωτες διαφωνίες σε τρόπο ζωής: Το πως βλέπει ο καθένας την ζωή είναι κάτι, που υποτίθεται μας φέρνει κοντά με τον/την σύντροφο. Είναι ένα κριτήριο, για να επιλέξουμε τον γάμο με έναν άνθρωπο. Όταν διαφωνείς σε πολλά πράγματα και δεν υπάρχει πρόθεση να συναντηθείς κάπου στην μέση, τότε δεν είναι και το πιο συνετό να προχωρήσεις εις γάμον κοινωνία. Έλα που αρκετοί προχωρούν, εντούτοις, στο επόμενο βήμα και το πληρώνουν με τεράστιες διενέξεις μέσα στον γάμο. Ο γάμος, επομένως, φταίει που δεν τα βρίσκουμε με τον άντρα μας ή την γυναίκα μας; Αφού βλέπουμε πως δεν έχουμε την επιθυμία να προσεγγίσουμε την διαφορετικότητα του άλλου, γιατί κάνουμε το λάθος να επιλέξουμε και οικογένεια μαζί του;
8) Η ευθύνη ενός παιδιού: Άλλο ο γάμος και άλλο η οικογένεια. Πολλοί ισχυρίζονται, ότι εάν δεν είχαν την ανάγκη να τεκνοποιήσουν, δεν θα παντρευόντουσαν. Ο γάμος προηγείται σαν απόφαση ως προς την ανάγκη να κάνεις οικογένεια. Εάν δεν μπορείς να φανταστείς τον/την σύντροφο σου ως ιδανικό συνοδοιπόρο στην διαδικασία μίας οικογένειας, προς τι να παντρευτείς; Επίσης, εάν δεν είσαι έτοιμος/η να υποστηρίξεις την ευθύνη ενός παιδιού, αυτό θα βγει μέσα στον γάμο. Μπορεί κανείς να απολαύσει τον γάμο του, όταν αυτός συνοδεύεται από κάτι που τον βαραίνει και τον πνίγει;

Συμπέρασμα: Ο Γάμος είναι δύσκολος, όταν αυτοί που τον απαρτίζουν είναι μπερδεμένοι και ανέτοιμοι να υπερασπιστούν αυτό το βήμα στην ζωή τους. Οι λάθος επιλογές συντρόφων και  η έλλειψη συναισθηματικής ωριμότητας κάνουν τις Σχέσεις πολύπλοκες και καταδικασμένες. Το παν σε όλα, όμως, είναι η συνειδητοποίηση και η επιθυμία για αλλαγή. Όχι απαραίτητα αλλαγή συντρόφου, αλλά τροποποίηση εαυτού και προσπάθεια μαζί με τον/την σύζυγο να στρογγυλέψουμε τις αδυναμίες στον Γάμο μας! Αναζητήστε την βοήθεια ενός Ειδικού, εάν δεν μπορείτε να το κάνετε μόνοι σας! Μην σταυρώνετε τα χέρια παίρνοντας απόφαση, ότι όλοι οι γάμοι είναι χάλια και πως δεν υπάρχει ελπίδα για το καλύτερο. Αυτό είναι παραίτηση και γνωρίζετε καλά ποια θα είναι η κατάληξη της. 

         Αθανασιάδου Μαρία - Ψυχολόγος

     www.psyxologiki-ypostirixi.blogspot.gr